از آنجاییکه حواس کودکان به آسانی پرت می شود،اطمینان حاصل کنید که آن ها هنگام صحبت کردن ،به شما نگاه می کنند.شاید این مهم ترین عامل در پیروی کودک از دستورات با گوش دادن به شما باشد.نشان دهید که منظور شما از تلاقی نگاه چیست.
این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید:چند متردورتر از هم بنشینیدو به چشم های هم نگاه کنید،هر کس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است.اگر کودکتان از نگاه کردن به چشمان شما می ترسد یا احساس ناراحتی می کند،به او بیاموزید تا به دهان یا تمام صورت شما نگاه کند.گاهی برای جلب توجه یک کودک لازم است تماس جسمی با او داشته باشید.به آرامی دستتان را روی شانه اش بگذارید یا درصورت لزوم ،دو تا دست تان را روی شانه هایش قراردهید و با ملایمت صورتش را به طرف خود نگاه دارید.فقط گاهی از این روش استفاده کنید وبکوشید به استفاده از آن عادت نکنید.برای کودکان بزرگ تر هم چیزی بیش از یک اشاره کوچک ،با دست بر شانه اش ممکن است به جای جلب توجه،یه یک رویارویی بدون ثمر منجر شود.
اگر کودکتان از نگاه کردن به چشمان شما می ترسد یا احساس ناراحتی می کند،به او بیاموزید تا به دهان یا تمام صورت شما نگاه کند.
وقتی کودک هنگام صحبت به شما نگاه می کند برای این کار او را تشویق کنید و بگذارید بداند که از او راضی هستید.بعد ها درصورتی که علاوه بر نگاه کردن به شما ،از دستورات نیز پیروی کرد ،او را تحسین کنید.
